حساسیت دارویی سویه های بالینی آسپرژیلوس فلاووس و فومیگاتوس نسبت به داروهای ایتراکونازول و آمفوتریسین b

زمینه و هدف : آسپرژیلوزیس شایع ترین عامل ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی قارچی با منشا خارجی است. این مطالعه به منظور ارزیابی حساسیت دارویی سویه های بالینی آسپرژیلوس فلاووس و فومیگاتوس نسبت به داروهای ایتراکونازول و آمفوتریسین b انجام شد. روش بررسی : این مطالعه آزمایشگاهی روی 25 سویه آسپرژیلوس فلاووس و 25 سویه آسپرژیلوس فومیگاتوس جدا شده از بیماران دریافت کننده عضو پیوندی انجام شد. تست حساسیت دارویی طبق استاندارد nccls m 38-p انجام شد. سوسپانسیون قارچی از قارچ های مذکور با محدوده سلولی 0.5-5x104 cfu/ml توسط اسپکتروفوتومتر در 530 نانومتر تهیه گردید. رقت های سریالی از داروها از 0.03125 تا 16 میکروگرم بر میلی لیتر تهیه و میزان mic داروها بعد از 48 ساعت انکوباسیون در دمای 35 درجه سانتی گراد تعیین گردید. یافته ها : محدوده mic به دست آمده در مورد سویه آسپرژیلوس فومیگاتوس و آسپرژیلوس فلاووس در برابر ایتراکونازول به ترتیب یک تا 4 میکروگرم بر میلی لیتر و نیم تا 4 میکروگرم بر میلی لیتر بود. در حالی که محدوده mic برای سویه های آسپرژیلوس فومیگاتوس و آسپرژیلوس فلاووس در برابر آمفوتریسین b به ترتیب نیم تا 2 میکروگرم بر میلی لیتر و 0.25 تا 2 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد. میزان mic آمفوتریسین b به طور معنی داری کمتر از ایتراکونازول بود (p<0.05). نتیجه گیری : با توجه به میزان محدوده mic حاصل از آمفوتریسین b و ایتراکونازول، آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس فومیگاتوس جزء سویه های حساس ارزیابی شدند و سویه مقاوم از لحاظ in vitro مشاهده نگردید.